^{translated from the modern Greek by John Cavafy}

Without reflection, without mercy, without shame,
they built strong walls and high, and compassed me about.

And here I sit now and consider and despair.

It wears away my heart and brain, this evil fate:
I had outside so many things to terminate.

Oh! why when they were building could I not beware!

But never a sound of building, never an echo came.
Insensibly they drew the world and shut me out. 

 

---

Τείχη

 

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.